(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa.)

Dokądże Panie? Zapomniszże mię na wieki? dokądże ukrywać będziesz oblicza twego przedemną?

Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzieó.

Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Boś ty jest Bóg siły mojej. Przeczżeś mię odrzucił? a przecz smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?

Przez cały dzieó urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

Jako żóraw i jaskółka szczebiotałem, stękałem jako gołębica; oczy moje ku górze podniesione były, i rzekłem: Panie! gwałt cierpię, przedłuż mi żywota.