Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohaóbieni.

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.

A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.