Tedym rzekł: Oto idę (na początku księgi napisano o mnie), abym czynił, o Boże! wolę twoję;

Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.

 Nieprzyjaźń położę pomiędzy wami: między niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; Ono zmiażdży [przekreśli] ci głowę [górę, szczyt], a ty mu zgnieciesz piętę.

I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

 Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». 

 Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. 

 Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie uchybień(grzechów)». 

Albowiem naprzód podałem wam, com też wziął, iż Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism;

A iż był pogrzebiony, a iż zmartwychwstał dnia trzeciego według Pism.

 To zbawienie analizowali i badali prorocy, którzy przepowiadali łaskę dla was. 

 Dociekali, na który albo na jaki to czas wskazywało obecne w nich Tchnienie [duch] Pomazańca, przepowiadające mające dotknąć Pomazańca cierpienia i następującą po nich chwałę.   

I upadłem przed jego stopami, by oddać mu pokłon. I mówi: «Bacz, abyś tego nie czynił, bo jestem twoim współsługą i braci twoich, co mają świadectwo Jeszu: Bogu samemu złóż pokłon!» Świadectwem bowiem Jeszu jest tchnienie(duch) proroctwa.