Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Niech się boi Pana wszystka ziemia; niech się go lękają wszyscy obywatele okręgu ziemi.

Książęta mię prześladują bez przyczyny; wszakże słów twoich boi się serce moje.

I nie będziecież się mnie bali? mówi Pan; a przed obliczem mojem nie będziecież się lękali? którym położył morzu piasek za granicę ustawą wieczną, a nie przestąpi jej. Choć się wzruszą, wszakże nie przemogą; choć się wzburzą wały jego, wszakże nie przeskoczą go.

Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźó Paóska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.

Nie bądź mądrym sam u siebie; ale się bój Pana, a odstąp od złego.

Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Paóskiej odstępujemy od złego.

Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.

 (Bądźcie) zagniewani [rozdrażnieni, źli] i [a] nie uchybiajcie [grzeszcie]; słońce (niech) nie zachodzi przed [nad]  rozdrażnieniem [irytacją] waszym.

Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.

Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

  Siebie sprawdzajcie, jeśli jesteście w wierze, siebie badajcie, czy nie wiecie [rozpoznajecie] siebie, że Jeszu Pomazaniec (jest) w was, chyba że jesteście odrzuceni [nie spełniacie wymagań]. 

 Przerywa wojny aż po krańce ziemi, łuk kruszy, łamie włócznię, wozy ogniem pali.

Lecz Pan mieszka w świętym domu swoim, niechaj zamilknie przed Nim cała ziemia.

Panie, jako się namnożyło nieprzyjaciół moich! wiele ich powstaje przeciwko mnie.

Ale ty, Panie! jesteś tarczą moją, chwałą moją, i wywyższającym głowę moję.