Głos Paóski nad wodami; Bóg chwalebny wzbudza gromy, Pan nad wodami wielkiemi.

Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

A Ja oto, Ja przywiodę potop wód na ziemię, ku wytraceniu wszelkiego ciała, w którem jest duch żywota pod niebem; wszystko, cokolwiek jest na ziemi, pozdycha.

I wspomniał Bóg na Noego i na wszystkie zwierzęta, i na wszystko bydło, które było z nim w korabiu; i przywiódł Bóg wiatr na ziemię, a zastanowiły się wody.

I zawarte są źródła przepaści, i okna niebieskie, i zahamowany jest deszcz z nieba.

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.

Pan króluje, oblekł się w dostojność; oblekł się Pan w możność, i przepasał się; utwierdził też okrąg świata, aby się nie poruszył.

Pan króluje, niechże zadrżą narody; siedzi między Cherubinami, niechże się poruszy ziemia.

W czasach tych królów Bóg Nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Jego władza nie przejdzie na żaden inny naród. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na zawsze, 

i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!  albowiem twoje jest królestwo i moc i chwała aż po eony. 

A Królowi eonów nieśmiertelnemu, niewidzialnemu samemu mądremu Bogu, niech będzie cześć i chwała na eony eonów. Amen.