Ukrywasz ich w skrytości oblicza twego, przed hardością człowieczą ukrywasz ich, jako w namiocie, przed swarliwemi językami.

Błogosławiony Pan! bo dziwnie okazał miłosierdzie swoje przeciwko mnie, jakoby w mieście obronnem.

Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.

Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.

To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;

Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje.

Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich.

 W ucisku przywoływałem JA; na przestrzeń (wyprowadzając) odpowiedział JA.