Panie! umiłowałem mieszkanie domu twego, i miejsce przybytku chwały twojej.

a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona». 

 Bracia, ja siebie nie zaliczam pochwyconym (być). Jednak też prawdą (jest, że) zapominam (o tym co) za mną zaś wyciągam (się do tego co) przede (mną). 

O tobie przemyśla serce moje, któryś rzekł: Szukajcie twarzy mojej; przetoż twarzy twojej, Panie! szukać będę.

 Szukając mnie, znajdziecie; gdy mnie szukać będziecie z całego serca,

I obróciłem oblicze moje do Pana Boga, szukając go modlitwą i prośbami w poście i w worze i w popiele.

 Pragnijcie [szukajcie, pożądajcie] ale najpierw [po pierwsze] władzy [rządu, królestwa] Boga i sprawiedliwości [wyroków] Jego, a to wszystko [całość] dołoży [umieści] wam.

 Proście a dadzą wam szukajcie a znajdziecie pukajcie a otworzą wam.

 Każdy bowiem proszący otrzymuje a szukający znajduje a pukającemu otworzą.

I [a] Ja wam powiadam [mówię]: Proście, a dostaniecie [będzie wam dane]; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie [kołaczcie], a otworzą wam.

 Każdy bowiem, kto prosi, proszący, otrzymuje, a szukający, znajduje; a pukającemu otworzą.

 Walczcie wchodząc przez wąskie wejście, ponieważ wielu - mówię wam - (będzie) szukać przejścia i nie zdołają. 

Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać:

 Bez zaś wiary nie można podobać (się Bogu), uwierzyć bowiem musi, zbliżający do Boga, że jest i że dla szukających Go nagradzającym staje się.

Nadto dobrodziejstwo i miłosierdzie twe pójdą za mną po wszystkie dni żywota mego, a będę mieszkał w domu Paóskim na długie czasy.

Umyłem w niewinności ręce moje, a obchodzę w około ołtarz twój, Panie!

Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.

Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!

O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazaóca twego.

I uczyniła ślub, mówiąc: Panie zastępów, jeźliż wejrzawszy wejrzysz na utrapienie służebnicy twojej, i wspomnisz na mię, a nie zabaczysz służebnicy twojej, i dasz służebnicy twojej potomstwo męskiej płci, tedy je dam Panu po wszystkie dni żywota jego, a brzytwa nie postoi na głowie jego.

 i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. 

 Zaś prawdziwa wdowa i samotna ufa w Bogu oraz trwa w błaganiach i modlitwach, nocą i dniem. 

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;

Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!

Wesel się bardzo, córko Syoóska! wykrzykaj, córko Jeruzalemska! Oto król twój przyjdzie tobie sprawiedliwy i zbawiciel ubogi i siedzący na ośle, to jest, na oślęciu, źrebiątku oślicy.

 My zaś wszyscy, odsłoniętą twarzą, chwałę Pana odbijamy, (na ten) sam obraz (jesteśmy) przeobrażani od chwały do chwały, tak samo od Pana, Tchnienia [Ducha].

 Ponieważ Bóg, który powiedziawszy [rozkazując], (aby) z ciemności światłość zajaśniała, zajaśniał w sercach naszych dla światła poznania chwały Bożej w [na] obliczu [twarzy, powierzchni] Jeszu Pomazańca. 

Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;

(Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot,)aby cię chwaliły wargi moje,

I rzekł Dawid: Panie, Boże Izraelski, za pewne słyszał sługa twój, że Saul chce przyjść do Ceili, aby miasto zburzył dla mnie;

A nazajutrz przyszli Filistynowie, aby odzierali pobite; i znaleźli Saula, i trzech synów jego leżących na górze Gielboe.

I był głód za dni Dawidowych przez trzy lata, jednego roku po drugim. Tedy szukał Dawid oblicza Paóskiego, któremu rzekł Pan: Dla Saula, i dla domu jego krwawego, przeto iż pomordował Gabaonity.

A tak umarł Saul dla przestępstwa swego, którem był wystąpił przeciwko Panu, i przeciwko słowu Paóskiemu, któego nie przestrzegał, iż się radził ducha wieszczego, pytając się go;

A iż się nie radził Pana, zabił go, a przeniósł królestwo na Dawida, syna Isajego.