O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

Gdy z nieba dajesz słyszeć sąd swój, ziemia się lęka i ucicha;

Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.

Albowiem się kocha Pan w ludu swym; pokornych zbawieniem uwielbia.

Ale będzie ubogich sądził w sprawiedliwości, a w prawości będzie karał cichych na ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika.

Duch Panującego Pana jest nademną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangeliję cichym, posłał mię, abym związał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy;

Szukajcie Pana wszyscy pokorni na ziemi, którzy sąd jego czynicie; szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, snać się ukryjecie w dzieó zapalczywości Paóskiej;

Szczęśliwi cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. 

 Przeciwko takim nie jest prawo.

 A tak odrzuciwszy wszelką podłość i obfitość złości, z cichością przyjmijcie Słowo [gr. logon] wrodzone, które może [ma moc] zbawić dusze wasze.

ale wnętrze serca człowieka o nienaruszalnym spokoju i łagodności ducha, który jest tak cenny wobec Boga.

 Natomiast Pana, {Pomazańca} {Boga}, uznajcie za świętość w waszych sercach. Zawsze też (bądźcie) gotowi odpowiedzieć każdemu,  kto żąda od was uzasadnienia tej nadziei, która jest w was – ale z łagodnością i bojaźnią,

Wzmacnia moją duszę. Prowadzi prawidłowymi szlakami z uwagi na swoje imię.

Dam ci rozum, i nauczę cię drogi, po której masz chodzić; dam ci radę, obróciwszy na cię oko moje.

Nie bądźcież jako koó, albo jako muł, którzy rozumu nie mają, których gęby uzdą i wędzidłem kiełznać musisz, aby się na cię nie porywały.

Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

Dobrego rozumu i umiejętności naucz mię; bom przykazaniom twoim uwierzył.

Naucz mię czynić wolę twoję, albowiemeś ty Bóg mój; duch twój dobry niech mię prowadzi po ziemi prawej.

 Zaufaj JHWH całym wnętrzem [sercem] swoim, przeciwko mądrości swojej nie ufaj [opierać się]. 

We wszystkich drogach twoich znaj go, a on prostować będzie ścieszki twoje.

Prowadzę ścieszką sprawiedliwości, pośrodkiem ścieżek sądu,

Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda.

Trzciny nadłamanej nie dołamie, a knota tlącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy.

Bo im dam serce jedno, i ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę sece kamienne z ciała ich, a dam im serce mięsiste,

Aby w ustawach moich chodzili, a sądów moich strzegli, i czynili je; i będą ludem moim, a Ja będę Bogiem ich.

Ducha mego, mówię, dam do wnętrzności waszej, a uczynię, że w ustawach moich chodzić, a sądów moich przestrzegać, i czynić je będziecie.

Daj, abym chodził ścieżką przykazaó twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.

 Powiedział mu Jeszu: "Ja jestem droga i prawda, i życie. Nikt (nie) przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie.

i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jeruszalem mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi, jeśliby jakichś znalazł.

«O, synu oszczercy(diabła), pełny wszelkiej zdrady i wszelkiej przewrotności, wrogu wszelkiej sprawiedliwości, czyż nie zaprzestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pańskich? 

(Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.)