Psalm Dawidowy. Pan jest pasterzem moim, niczego mi nie zabraknie.

Głos wykrzykania i zbawienia w przybytkach sprawiedliwych, prawica Paóska dokazała mocy;

Niech cię wysławiają, Panie! wszystkie sprawy twoje, a święci twoi niech ci błogosławią.

Przez któregośmy też przystęp otrzymali wiarą ku łasce, w której stoimy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.

Którego nie widziawszy, miłujecie, którego teraz nie widząc, wszakże weó wierząc, weselicie się radością niewymowną i chwalebną,

Przepaść przepaści przyzywa, na szum upustów twoich: wszystkie powodzi twoje i nawałności twoje na mię się zwaliły.

Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.

Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.

Dobra rzecz jest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Najwyższy.

Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?