Wysławiajcie Pana na harfie, na lutni, na instrumencie o dziesięciu stronach, śpiewajcie mu.

Śpiewajcież mu piosnkę nową; dobrze mu i głośno grajcie.

I wyciągnął miecz z dołu szumiącego i z błota lgnącego, a postawił na skale nogi moje, i utwierdził kroki moje;

Psalm. Śpiewajcie Panu pieśó nową, bo dziwne rzeczy uczynił; dopomogła mu prawica jego, i ramię świętobliwości jego.

Halleluja. Śpiewajcie Panu pieśó nową; chwała jego niechaj zabrzmi w zgromadzeniu świętych.

I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, 

 i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi». 

I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starszymi: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy - wykupionych z ziemi. 

(Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi.)

Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

Chwalcie go na głośnych trąbach; chwalcie go na lutni i na harfie.

Chwalcie go na cymbałach głośnych; chwalcie go cymbałach krzykliwych.

I odłączył Dawid i hetmani wojska na posługiwanie synów Asafowych i Hemanowych, i Jedytunowych, którzy prorokowali przy cytrach, i przy harfach, i przy cymbałach. A była liczba ich, to jest mążów pracujących w usłudze swej:

Z Jedytuna: Synowie Jedytunowi: Godolijasz, i Zery, i Jesajasz, Hasabijasz, i Matytyjasz, i Symej, sześć, pod ręką ojca ich Jedytuna, który prorokował przy harfie, wyznawając i chwaląc Pana.

Ci wszyscy byli synowie Hemana, widzącego królewskiego w słowach Bożych, ku wywyższeniu rogu: bo dał Bóg czternaście synów Hemanowych, i trzy córki.