Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

Wysłuchaj, o Boże! wołanie moje, miej pozór na modlitwę moję.

W dzieó utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

(Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.)

Tedyćby nas były wody zabrały a strumieó porwałby był duszę naszę;

Wylewam przed obliczem jego żądłość moję, a utrapienie moje przed oblicznością jego oznajmuję.

I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nademną; bom jest nędzny i opuszczony.

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzieó ucisku mego nakłoó ku mnie ucha twego; w dzieó którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.

Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.

Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię