Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.

Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.

Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.

Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.

Powstaóże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.

Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię.

Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.

Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie.

Albowiem bez przyczyny zastawili na mię w dole sieci swoje, i bez przyczyny ukopali dół duszy mojej.

Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają, a sprawiedliwość twoję nad uprzejmymi sercem.

Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja.

Uknowali hardzi kłamstwo przeciwko mnie; ale ja ze wszystkiego serca strzegę przykazaó twoich.

Pyszni pokopali mi doły, co nie jest według zakonu twojego.

Sidło na mię niezbożnicy zastawili; lecz ja się od przykazaó twoich nie obłądzę.

Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami; bośmy bardzo nasyceni wzgardą.

Bardzo jest nasycona dusza nasza pośmiewiskiem bezbożnych, i wzgardą pysznych.

Strzeż mię od sidła, które na mię zastawili, i od sideł czyniących nieprawość.

Niech wpadną razem w sieci swoje niepobożni, a ja za tem przeminę.

Wylewam przed obliczem jego żądłość moję, a utrapienie moje przed oblicznością jego oznajmuję.

Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

I rzekli: Pójdźcie a wymyślmy co przeciwko Jeremijaszowi; bo nie zginie zakon od kapłana, ani rada od mądrego, ani słowo od proroka; pójdźcież, a ubijmy go językiem, a nie dbajmy na żadne słowa jego.

Izali się ma oddawać złem za dobre, że ukopali dół duszy mojej? Wspomnij, żem stawał przed obliczem twojem, abym za nimi mówił ku ich dobremu, i odwrócił zapalczywość twoję od nich.

Niech będzie słyszany krzyk z domów ich, gdy na nich nagle wojsko przywiedziesz; bo ukopali dół, aby mię ułapili a sidła ukryli na nogi moje.

Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy.

 Czyhali przy tym, żeby go złapać na jakimś słowie.

 Śledzili Go więc i nasłali na Niego szpiegów. Ci udawali pobożnych i mieli podchwycić Go w mowie, aby Go wydać pierwszyźnie i władzy namiestnika.

Czy wolno nam płacić podatek Cezarowi, czy nie?»