Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.

- Jak oblubieniec wychodzi z komnaty; raduje się jak mocarz, biegnący drogą. 

 Ale wzejdzie wam, bojącym (się) imienia mojego słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w Jego skrzydłach. Wówczas wyjdziecie dumnie i rozbiegniecie (się), jak wypasione cielęta. 

Twójci jest dzieó, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słoóce.

Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.

Ci podniosą głos swój, wykrzykać będą, w zacności Paóskiej wykrzykać będą, i przy morzu.

Od koóczyn ziemi słyszymy piosnkę o sławie sprawiedliwego. Alem ja rzekł: Wychudłem, wychudłem, biada mnie! Przewrotni przewrotność broją, przewrotność, mówię, bez wszelkiego wstydu broją.