Ogieó i grad, śnieg i para, wiatr gwałtowny, wykonywający rozkaz jego;

Wszelką różdżkę polną, przedtem niż była na ziemi; i wszelkie ziele polne, pierwej niż weszło; albowiem nie spuścił jeszcze był dżdżu Pan Bóg na ziemię; i człowieka nie było, któryby sprawował ziemię.

Ale para wychodziła z ziemi, która odwilżała wszystek wierzch ziemi.

Potem po wielu dniach, mianowicie po onym roku trzecim, stało się słowo Paóskie do Elijasza, mówiąc: Idź, ukaż się Achabowi; bo spuszczę deszcz na ziemię.

Potem rzekł Elijasz do Achaba: Idź, jedz, a pij; albowiem oto szum dżdżu wielkiego.

Potem rzekł do sługi swego: Idź teraz, a spojrzyj ku morzu. Który poszedł, a spojrzawszy rzekł: Niemasz nic. Zasię rzekł: Idź, a wracaj się po siedm kroć.

I stało się między tem, że się niebiosa obłokami i wiatrem zaćmiły, skąd był deszcz wielki. A tak wsiadłszy Achab, jechał do Jezreela.

Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;

Gdy on wydaje głos, szum wód bywa na niebie, i to sposabia, aby występowały pary z krajów ziemi; błyskawice z deszczem przywodzi, a wywodzi wiatry z skarbów swoich.

Izali są między marnościami pogaóskiemi, coby spuszczali deszcz? albo niebiosa mogąli same przez się dawać deszcze? Izaliś nie ty sam Pan, Bóg nasz? Przetoż oczekujemy na cię; bo to wszystko ty czynisz.

Który gdy głos wypuszcza, wody na niebie szumią, a który sprawuje, aby występowały pary od koóczyn ziemi, i błyskawice ze dżdżem przywodzi, a wywodzi wiatr z skarbów swoich.

Żądajcie od Pana dżdżu czasu potrzebnego, a Pan uczyni obłoki dżdżyste, a deszcz obfity da wam i każdemu trawę na polu.

Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.

On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzieó bitwy i wojny.

Ale Pan wzruszył wiatr wielki na morzu, i powstał wicher wielki na morzu; i zdało się, jakoby się okręt rozbić miał.

Tchnienie gdzie chce dmie, a dźwięk jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i gdzie się oddala. Tak jest z każdym, narodzonym z Tchnienia ».