On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.

Lecz służyć będziecie Panu Bogu waszemu, a on błogosławić będzie chlebowi twemu, i wodom twoim; i odejmę niemoc z pośrodku ciebie.

A jeźli jest biała głowa szacunek twój będzie trzydzieści syklów,

A jeźli od piątego roku aż do dwudziestego roku, tedy będzie szacunek twój za mężczyznę dwadzieścia syklów a za białą głowę dziesięć syklów.

I nawrócisz się do Pana, Boga twego, a będziesz posłuszny głosowi jego we wszystkiem, co ja rozkazuję tobie dziś, ty, i synowie twoi, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej:

By też kto z twoich wygnany był i na kraj świata, stamtąd zgromadzi cię Pan, Bóg twój, i stamtąd zbierze cię;

Czcij Pana z majętności twojej, i z pierwiastek wszystkich dochodów twoich.

A gumna twoje napełnione będą obfitością, i od wina nowego prasy twoje rozpadać się będą.

Siejecie wiele, a mało zbieracie; jecie, ale się nie nasycacie; pijecie, ale nie ugaszacie pragnienia; obłóczycie się, ale się nikt nie może zagrzać, a ten, co sobie zapłatę zgromadza, zgromadza ją do worka dziurawego.

Poglądacie na wiele, a oto, mało dostawacie, a co wnosicie do domu, to Ja rozdmuchywam; dlaczego? mówi Pan zastępów; dlatego, że dom mój jest pusty, a międzytem się każdy z was stara o dom swój.

Od tego czasu, gdy kto przyszedł do gromady zboża, od dwudziestu korcy znalazł dziesięć; gdy przyszedł do prasy, aby naczerpał pięćdziesiąt wiader wina, znalazł tylko dwadzieścia;

Uważajcież teraz ode dnia tego aż do onego, ode dnia dwudziestego i czwartego miesiąca dziewiątego aż do dnia, którego był założony kościół Paóski, uważajcie, mówię:

Jeźli nie usłuchacie, i jeźli nie złożycie do serca, abyście dali chwałę imieniowi memu, mówi Pan zastępów, tedy poślę na was przeklęstwo, a przeklinać będę błogosławieóstwa wasze; owszem jużem je przeklął: boście tego nie złożyli do serca.

Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom.

Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci. 

Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. 

 Zaś dostarczający ziarno siejącemu i chleb na pokarm zaopatrujący, także pomnoży ziarno wasze, da wzrost plonom sprawiedliwości waszej.  

 We wszystkim wzbogaceni w całej szczerości, która sprawia przez nas dziękczynienie Bogu. 

O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

Oto oko Paóskie nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają w miłosierdziu jego;

Aby wyrwał od śmierci duszę ich, a pożywił ich w głodzie.

Jakoż drogie jest miłosierdzie twoje, Boże! przetoż synowie ludzcy w cieniu skrzydeł twoich ufają.

Ufaj w Panu, a czyó dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.

Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;

Ten na wysokościach mieszkać będzie, zamki na skałach będą ucieczką jego; chleb jego dany mu będzie, wody jego nie ustaną.

I opoję duszę kapłanów tłustością, a lud mój dobrocią moją nasyci się, mówi Pan.

Szczęśliwi, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. 

 Wszystkiego bowiem tego narody [poganie] szukają. Wie bowiem Ojciec wasz niebiański [w niebie, z nieba], że potrzebujecie tego [to] wszystkiego [wszystko]. 

 Pragnijcie [szukajcie, pożądajcie] ale najpierw [po pierwsze] władzy [rządu, królestwa] Boga i sprawiedliwości [wyroków] Jego, a to wszystko [całość] dołoży [umieści] wam.

I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi.

Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów.