Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.

Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoje oczekując.

 Lękając się, abyśmy nie wpadli na skały, zrzucili z rufy cztery kotwice i wyczekiwali świtu. 

Pieśó stopni. Ej nuż błogosławcie Panu wszyscy słudzy Paóscy, którzy stawacie w domu Paóskim na każdą noc.

Tedy zawołał jako lew: Panie mój! jać stoję na straży ustawicznie we dnie; nawet na straży mojej staję na każdą noc.