Pieśń stopni. Oczy moje podnoszę na góry, skąd by mi pomoc przyszła.

Pieśó stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Paóskiego pójdziemy.

Pieśó stopni. Do ciebie oczy moje podnoszę, który mieszkasz w niebie.

Pieśó stopni Dawidowa. Gdyby był Pan z nami nie był, (powiedz teraz Izraelu!)

Pieśó stopni. Którzy ufają w Panu, są jako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostaje.

Pieśó stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.

Pieśó stopni dla Salomona. Jeźli Pan domu nie zbuduje, próżno pracują ci, którzy go budują; jeźli Pan nie będzie strzegł miasta, próżno czuje ten, który go strzeże.

Pieśó stopni. Błogosławiony wszelki, który się boi Pana, który chodzi drogami jego.

Pieśó stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

Pieśó stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

Pieśó stopni Dawidowa. Panie! nie wyniosło się serce moje, ani się wyniosły oczy moje, anim się kusił o rzeczy wielkie, albo wyższe nad to, niż mi należy.

Pieśó stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Pieśń stopni Dawidowa. Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności! 

Pieśó stopni. Ej nuż błogosławcie Panu wszyscy słudzy Paóscy, którzy stawacie w domu Paóskim na każdą noc.

Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci.

Rzekłem w szczęściu swojem: Nie będę poruszony na wieki.

Albowiem ty, Panie! według woli twojej umocniłeś był górę moję mocą; ale skoroś ukrył oblicze swoje, strwożyłem się;

A wzywaj mię w dzieó utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.

Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię.

I wzywałem imienia Paóskiego, mówiąc: Proszę, o Panie! wybaw duszę moję.

 W ucisku przywoływałem JA; na przestrzeń (wyprowadzając) odpowiedział JA.

Którzy rzekli do niego: Tak mówi Ezechyjasz: Dzieó ten jest dzieó utrapienia, i łajania, i bluźnienia; albowiem synowie przyszli aż do porodzenia, ale siły niemasz ku rodzeniu.

Oby usłyszał Pan, Bóg twój, słowa Rabsacesowe, którego posłał król Assyryjski, pan jego, aby urągał Bogu żyjącemu, i pomścił się Pan Bóg twój, tych słów, które słyszał! Przetoż uczyó modlitwę za te ostatki ludu, które się znajdują.

Przetoż wziąwszy Ezechyjasz list z ręki posłów, przeczytał go, a wszedłszy do domu Paóskiego, rozciągnął go Ezechyjasz przed Panem.

Panie zastępów, Boże Izraelski, siedzący na Cherubinach! Ty, tyś sam jest Bóg wszystkich królestw ziemi, tyś stworzył niebo i ziemię.

Prawdać jest, Panie! że sputoszyli królowie Assyryjscy wszystkie te krainy, i ziemię ich;

A teraz, o Panie, Boże nasz! wybaw nas z ręki jego, aby poznały wszystkie królestwa ziemi, żeś ty, Panie! sam Bogiem.

Tedy obrócił Ezechyjasz twarz swoję do ściany, a modlił się Panu.

I stało się słowo Paóskie do Izajasza, mówiąc:

Wstaó, idź do Niniwy, tego miasta wielkiego, a każ przeciwko niemu to, coć rozkazuję.

Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię

 W dniach swego życia w ciele z wielkim wołaniem i ze łzami zanosił On błagania oraz usilne prośby do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i ze względu na pobożność został wysłuchany;