Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!

Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.

A gdy wkoło obeszły dni uczty, posyłał Ijob, a poświęcał ich, a wstawając rano sprawował całopalenia według liczby ich wszystkich; bo mówił Ijob: Podobno zgrzeszyli synowie moi, a złorzeczyli Bogom w sercach swych. Tak czynił Ijob po one wszystkie dni.

Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.

 Synu mój, jeśli (cię) namawiają grzesznicy, nie zgadzaj (się).

Słuchajcie synowie! ćwiczenia ojcowskiego, a pilnujcie, abyście umieli roztropność;

Słuchaj, synu mój! a przyjmij powieści moje, a rozmnożąć lata żywota.

Któremi gdy pójdziesz, nie będzie ściśniony chód twój; a jeźli pobieżysz, nie potkniesz sií.

Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.

Boć oni nie zasną, aż co złego zbroją; ani się uspokoją, aż kogo do upadku przywiodą;

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;

I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.

Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.

Gdyż przed oczyma Paóskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.

Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.

Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.

Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,

Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.

Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?

Nie kładą haóby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;

Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.

Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzieó pomsty.

I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieóca głupiego,

Przetoż wesel się, młodzieócze! w młodości twojej, a niech używa dobrej myśli serce twoje za dni młodości twojej, a chodź drogami serca twego, i według zdania oczu twoich; ale wiedz, że cię dla tego wszystkiego Bóg na sąd przywiedzie.

A tak oddal gniew od serca twego, i odrzuć złość od ciała twego, gdyż dziecióstwo i młodość są marnością.

Pamiętaj tedy na stworzyciela swego we dni młodości twojej, pierwej niżeli nastaną złe dni, i nadejdą lata, o których rzeczesz: Nie podobają mi się.

Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie.

 Młodzieńczych zaś pożądliwości unikaj, dąż natomiast do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju razem z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca. 

Aby strofowały [trenowały, korygowały] młode (kobiety), (jak) kochać (swojego) mężczyznę [męża] (i) być kochające dzieci,

Młodzieóców także napominaj, aby byli trzeźwi;

W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.

Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.

Od wszelkiej złej drogi zawściągam nogi swoje, abym strzegł słowa twego.

O jako są słodkie słowa twoje podniebieniu memu! nad miód są słodsze ustom moim.

 Lampą dla nóg moich słowo Twoje i światłem dla ścieżki mojej.

 Szczęśliwy [błogosławiony] człowiek [mąż], który nie żyje [chodzi] jak [po myśli] niegodziwi, nie wchodzi na drogę błądzących i nie siada wśród szyderców, 

 On będzie jak drzewo zasadzone nad strumieniem wód, które owoc swój wydaje w czasie odpowiednim, a liść jego nie uschnie; i cokolwiek czynić będzie, powiedzie się. 

- (Z jednego) końca niebios wyłania się (i zmierza swoim) szlakiem (do drugiego) końca. Nie ma (nic) ukrytego (przed jego) żarem. 

Przykazania Paóskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Paóskie czyste, oświecające oczy.

Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy.

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

A będą te słowa, które ja dziś rozkazuję tobie, w sercu twojem;

I przywiążesz je za znak na rękach twoich, i będą jako naczelniki między oczyma twemi.

Proroka im wzbudzę z pośrodku braci ich, jakoś ty jest, i włożę słowa moje w usta jego, i opowiadać im będzie wszystko, cokolwiek mu rozkażę.

Tylko się zmacniaj, i bardzo mężnie sobie poczynaj, abyś strzegł, i czynił wszystko według zakonu, któryć rozkazał Mojżesz, sługa mój; nie uchylaj się od niego ani na prawo ani na lewo, żebyś się roztropnie sprawował we wszystkiem, do czego się udasz.

Wy już jesteście czyści dzięki słowu-nauce, które wypowiedziałem do was.

 i że od dziecka znasz Pisma Święte, które cię mogą uczynić mądrym dla zbawienia przez wiarę, która jest w Pomazańcu Jeszu.

dla przystosowania, aby Boży człowiek do każdego dzieła dobrego (był) przygotowany.

 A tak odrzuciwszy wszelką podłość i obfitość złości, z cichością przyjmijcie Słowo [gr. logon] wrodzone, które może [ma moc] zbawić dusze wasze.

 Bo kto jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, ten podobny jest do człowieka, który w zwierciadle przygląda się swemu naturalnemu obliczu; 

 Kto jednak wniknął w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła; ten będzie szczęśliwy w swoim działaniu.