Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.

Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię.

Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.

Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzieó dziwne sprawy twoje.

A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.

A toć będzie przymierze moje z nimi, mówi Pan: Duch mój, który jest w tobie, i słowa moje, którem włożył w usta twoje, nie odstąpią od ust twoich, ani od ust nasienia twego, ani od ust potomków nasienia twego, mówi Pan, odtąd aż na wieki.

 W którym i wy usłyszawszy Słowo prawdy, dobrą nowinę zbawienia waszego; w którym (gdy) uwierzyliście zostaliście opieczętowani Świętym Tchnieniem obietnicy,

 Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwszym plonem Jego stworzeń.

Bo pamiętam na sądy twoje wieczne, Panie! któremi się cieszę.

Drży od strachu przed tobą ciało moje; bo się sądów twoich lękam.

Żyć będzie dusza moja, i będzie cię chwaliła, a sądy twoje będą mi na pomocy.

Niechajże prześladuje nieprzyjaciel duszę moję, a niechaj pochwyci, i podepcze na ziemi żywot mój, a sławę moję niech zagrzebie w proch. Sela.

Tedy się do ciebie zbieży zgromadzenie narodów; dla nich tedy usiądź na wysokości.

Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej.

Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.

Sądź mię, o Boże! a ujmij się o sprawę moję; od narodu niemiłosiernego, i od człowieka zdradliwego i niezbożnego wyrwij mię;

Któremu gdy złorzeczono, nie odzłorzeczył; gdy cierpiał, nie groził, ale poruczył krzywdę temu, który sprawiedliwie sądzi.