Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.

Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.

(Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali.)

Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzieó; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!

A nadto przysiągł Dawid, rzekłszy: Wie zaiste ojciec twój, żem znalazł łaskę w oczach twoich, i myśli: Niech o tem niewie Jonatan, by się snać nie frasował; i owszem jako żywy Pan, żywa i dusza twoja, że tylko krok jeden jest między mną, i między śmiercią.

Nadto rzekł Achitofel do Absaloma: Niech proszę wybiorę dwanaście tysięcy mężów, a wstawszy będę gonił Dawida tej nocy;

A tak przywrócę wszystek lud do ciebie; bo jakoby się wszyscy ku tobie nawrócili, gdy zabiję tego męża, którego ty szukasz, a wszystek się lud uspokoi.

Nie wesel się ze mnie, nieprzyjaciółko moja! jeźlim upadła, powstanę; jeźli siedzę w ciemnościach, Pan jest światłością moją.

Wtedy Tchnienie wyprowadziło Jeszu na pustynię, aby był wypróbowany przez oszczercę.

Wtedy przystąpił poddający próbie i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem». 

Wtedy wziął Go oszczerca do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni

Odrzekł mu Jeszu: «Ale jest napisane także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego»

 i rzekł do Niego: «Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon». 

Wtedy opuścił Go oszczerca, a oto posłowie przystąpili i usługiwali Mu.

 Skoro więc dzieciom uczestnictwo krwi i ciała, i On podobnie uczestniczył z nimi, aby przez śmierć obezwładnić moc mającego śmierci, to jest oszczercę [diabła].