(Syggajon Dawidowe, które śpiewał Panu dla słów Chusy, syna Jemini.)

I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.

Złota pieśó Dawidowa.

Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.

Albowiem nasłucham się uszczypków od wielu; strachu dość zewsząd, gdy się naradzają wespół przeciwko mnie, chytrze przemyśliwając, aby odjęli duszę moję.

Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.

I sprawowali ofiary Panu dnia onego z łupów, które byli przygnali, wołów siedm set, a owiec siedm tysięcy.

A przy nich Lewitów, Semejasza, i Natanijasza, i Zabadyjasza, i Asaela i Semiramota, i Jonatana, i Adonijasza, i Tobijasza, i Tobadonijasza, Lewitów; a z nimi Elisama, i Jorama, kapłanów;

 Zamysł [formę, umysł] podtrzymujący strzeżesz (w) pełnym komplecie [pokoju], ponieważ Tobie ufa. 

 Zaufajcie JHWH aż po czas (bezkresny) [eon]. Z powodu JA JHWH jest skałą eonu. 

Potem posłał Saul posły do domu Dawidowego, aby naó strzegli, i zabili go rano. I oznajmiła to Dawidowi Michol, żona jego, mówiąc: Jeźliże nie ochronisz duszy twojej tej nocy, jutro zabity będziesz.

I wołał Jonatan za chłopcem: Spiesz się co najrychlej, nie stój. Tedy zebrawszy chłopiec Jonatana strzały, przyszedł do pana swego.

Który się oó radził Pana, i dał mu żywności, dał mu też i miecz Golijata Filistyóczyka.

Tedy rzekł Saul: Słuchaj teraz synu Achitoba; a on rzekł: Owom ja panie mój.

Tedy rzekli mężowie Dawidowi do niego: Oto my tu w Judzkiej ziemi boimy się, jakoż daleko więcej, jeźli pójdziemy do Ceili przeciw wojskom Filistyóskim.

Jako mówi przypowieść starodawna: Od niezbożnych wynijdzie niezbożność; przetoż ręka moja nie będzie na tobie.

I stało się w one dni, że zebrali Filistynowie wojska swe na wojnę, aby walczyli z Izraelem. Tedy Achis rzekł do Dawida: Wiedz wiedząc, iż ze mną pociągniesz na wojnę, ty i mężowie twoi.

Bojaźó ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.

I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.

Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.

W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli Mu: «Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić».