Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.

Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu twego; Pan w popędliwości swojej wytraci ich, a ogieó ich pożre.

Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.

Raczże mię, Panie! wyrwać; o Panie! na ratunek mój pospiesz.

Niech będą pohaóbieni, (a niech się zawstydzą wszyscy,)którzy szukają duszy mojej, aby ją zatracili; niechajże się na wstecz cofną, a niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego.

Psalm Dawidowy. Powiedział JHWH Panu mojemu: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.

Pan po prawicy twojej zetrze królów w dzień gniewu swego.

Będzie sądził narody, i wszystko napełni trupami; potłucze głowę nad wielą ziem panującą.

Tedy Achitofel widząc, iż się nie stało podług rady jego, osiodłał osła, a wstawszy jechał do domu swego, do miasta swego, a rozprawiwszy dom swój, powiesił się, i umarł, a pogrzebion jest w grobie ojca swego.

I rzekł król do Chusego: A jakoli się ma syn mój Absalom? Odpowiedział Chusy: Bodaj tak byli nieprzyjaciele króla, pana mego, i wszyscy, którzy powstawają przeciw tobie na złe, jako syn twój!

Nadto król rzekł do Semejego: Ty wiesz wszystko złe, którego świadome jest serce twoje, coś uczynił Dawidowi, ojcu memu, i oddał Pan złość twoję na głowę twoję.

Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach"». 

 Którzy i Pana Jeszu zabili, i własnych proroków, i nas prześladują, a Bogu się nie podobają, i wszystkim ludziom są przeciwni. 

Zabraniając nam, żebyśmy nie mówili poganom, żeby byli zbawieni, aby tak zawsze dopełniali grzechów swoich; albowiem przyszedł na nich gniew aż do koóca.

Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije. a oni mówią: "Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników". A mądrość usprawiedliwiona z dala od synów swoich. 

Lecz faryzeusze, słysząc to, mówili: «On tylko przez Belzebuba, naczelnym [archontem] demonów, wyrzuca demony».

Co wam się zdaje?» Oni odpowiedzieli: «Winien jest śmierci». 

Wówczas zaczęli pluć Mu w twarz i bić Go pięściami, a inni policzkowali Go 

Lecz Jeszu odrzekł: «Nie zabraniajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie.

Dlatego wyjawiam wam, że nikt w Tchnieniu Bożym, nie może mówić: „Przekleństwem Jeszu.” Nikt też nie może powiedzieć „Panem Jeszu” chyba, że w Tchnieniu Świętym.