Sieci zastawili na nogi moje, nachylili duszę moję, wykopali dół przed obliczem mojem; ale sami wpadli weó. Sela.

Ocuć się chwało moja! ocuć się, lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

Albowiem wielkie jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością.

(Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł.)

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Psalm Dawidowy. Wysławiać cię będę, Panie! z całego serca; przed bogami śpiewać ci będę.

Chwalebna pieśó Dawidowa. Wywyższać cię będę, Boże mój, królu mój! i błogosławić będę imieniowi twemu na wieki wieków.

Na każdy dzieó błogosławić cię będę, a chwalić imię twoje na wieki wieków.

Halleluja.

Chwal, duszo moja! Pana. Chwalić będę Pana, pókim żyw; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Zaśpiewał tedy Mojżesz i synowie Izraelscy tę pieśó Panu, a rzekli mówiąc: Śpiewać będę Panu, iż wielmożnie wywyższon jest; konia i jezdnego jego wrzucił w morze.

Przetoż uweseliło się serce moje, a rozradowała się chwała moja; dotego ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie.

Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzieó sławą twoją.

Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzieó zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.

Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.

Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzieó sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i haóbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.

Chwałę Paóską wysławiać będą usta moje; a błogosławić będzie wszelkie ciało imię święte jego na wieki wieków.