A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;

A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.

Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

A żeglarze ulękłszy się wołali każdy do boga swego, a wyrzucali do morza to, co mieli na okręcie, aby tem lżejszy był; ale Jonasz zszedł był na stronę okrętu, a położywszy się spał twardo.

Tedy przystąpił do niego sternik, i rzekł mu: Cóż czynisz ty, ospalcze? wstaó, wołaj do Boga swego, owa snać wspomni Bóg na nas, abyśmy nie zginęli.

Wołali tedy do Pana, mówiąc: O Panie! prosimy, abyśmy nie zginęli dla śmierci męża tego, ani wkładaj na nas krwi niewinnej; bo ty, o Panie! jako chcesz, tak czynisz.

Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!» 

Tej nocy ukazał mi się posłaniec(anioł) Boga, do którego należę i któremu służę, i powiedział:

 Bądźcie więc dobrej myśli, bo ufam Bogu, że będzie tak, jak mi powiedziano.