Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;

Roku piętnastego Amazyjasza, syna Joaza, króla Judzkiego, królował Jeroboam, syn Joaza, króla Izraelskiego, w Samaryi czterdzieści lat i rok.

że nas zbawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nienawidzą nas; 

że miłosierdzie okaże ojcom naszym i wspomni na swoje święte Przymierze - 

Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

Zaite Pan sądzić będzie lud swój, a nad sługami swymi zmiłuje się.

I użalił się Pan nad złem, które mówił, że uczynić miał ludowi swemu.

A gdy im wzbudzał Pan sędzie, bywał Pan z każdym sędzią, i wybawiał je z rąk nieprzyjaciół ich po wszystkie dni onego sędziego; bo się użalił Pan narzekania ich, do którego je przywodzili ci, którzy je uciskali i trapili.

Anioł wyciągnął już rękę nad Jerozolimą, by ją wyniszczyć, wtedy Pan ulitował się nad nieszczęściem i rzekł do Anioła, niszczyciela ludności: «Wystarczy! Cofnij rękę!» Anioł Pański znajdował się obok klepiska Arauny Jebusyty.

Kupcem jest, w którego ręku są szale fałszywe; gwałt umiłował.

I żałował Pan tego; a rzekł Pan: Nie stanie się.

I żałował Pan tego, a rzekł panujący Pan: I toć się nie stanie.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.) -

Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

Miłosierdzia Paóskie wspominać będę, i chwały Paóskie za wszystko, cokolwiek nam uczynił Pan, i hojność dóbr, które pokazał domowi Izraelskiemu według miłosierdzia swego, i według wielkich litości swoich.

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.