Tedy Jakób dał Ezawowi chleba, i potrawę z soczewicy, a on jadł i pił, a potem powstawszy odszedł; i pogardził Ezaw pierworodztwem swojem.

I zganili onę ziemię, którą byli przeszpiegowali, synom Izraelskim, mówiąc: Ziemia ta, którąśmy przeszli, i przeszpiegowali ją, jest ziemia pożerająca obywatele swoje, a lud wszystek, któryśmy w niej widzieli, lud jest wysokiego wzrostu.

A dziatki wasze, o którycheście mówili, że będą na łup, te wprowadzę, i oglądają tę ziemię, którąście wy wzgardzili.

Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,

 Aby nie (był) ktoś rozpustny [wszeteczny] albo profanujący [lekceważenie tego, co jest świętego] jak Eszau [Ezaw], który dla potrawy [jedzenia] jednej sprzedał pierworodztwo [prawo pierwszeństwa] swoje.

Albowiem Pan, Bóg twój, prowadzi cię do ziemi tej dobrej, do ziemi, gdzie są potoki wód, źródła i przepaści wynikające po dolinach i po górach;

Do ziemi, w której bez niedostatku jeść będziesz chleb, a na żadnej rzeczy schodzić ci nie będzie; do ziemi, której kamienie są żelazo, a z jej gór miedź kopać będziesz.

Ale ziemia, do której idziecie, abyście ją posiedli, ziemia jest mająca góry i doliny, która dżdżem niebieskim odwilżana bywa:

Ziemia, o której Pan, Bóg twój, pieczą ma, i na którą zawżdy oczy Pana, Boga twego, patrzą od początku roku, i aż do skoóczenia jego.

Chociażem Ja rzekł: Jakożbym cię położył między synami, a dał ci ziemię pożądaną, dziedzictwo zacne zastępów pogaóskich? chyba żebyś mię wzywał, mówiąc: Ojcze mój! a od naśladowania mnie nie odwrócił się.

 Tego dnia podniosłem rękę ku nim (przysięgając), że ich przeprowadzę z ziemi egipskiej do ziemi, którą dla nich wybrałem, opływającej w mleko i miód, która jest klejnotem wśród wszystkich krajów. 

I rzekł Pan do Mojżesza: Dokądże mię draźnić będzie ten lud? I dokądże mi wierzyć nie będą dla tych wszystkich znaków, którem czynił między nimi?

Lecz ani tak uwierzyliście Panu, Bogu waszemu.

 Uważajcie, bracia, aby w kimś z was nie było czasem złego serca niewiary  — w odstępstwie od żywego Boga, 

A którymże przysiągł, że nie mieli wnijść do odpocznienia jego? Azaż nie tym, którzy byli nieposłusznymi?

I widzimy, iż tam nie mogli wnijść dla niedowiarstwa.

Albowiem i nam zwiastowana jest Ewangielija jako i onym; ale im nie pomogło słowo, które słyszeli, przeto iż nie było złączone z wiarą tych, którzy słyszeli.

Ponieważ tedy to zostaje, że niektórzy wchodzą do niego, a ci, którym pierwej zwiastowano, nie weszli dla niedowiarstwa,

Przetoż mając najwyższego kapłana wielkiego, który przeniknął niebiosa, Jeszu, Syna Bożego, trzymajmyż się tego wyznania.

 Przypomnieć zaś wam chcę, wiedzącym wam raz wszystko {to}, że {Pan} Jeszu lud z ziemi egipskiej uratowawszy [wyprowadził z niebezpieczeństwa], później niewierzących wygubił.