Z ust niemowlątek i ssących ugruntowałeś moc twą dla nieprzyjaciół twoich, abyś wyniszczył nieprzyjaciela i tego, który się mści.

Błogosławiony człowiek, który pokłada w Panu nadzieję swoję, a nie ogląda się na hardych, ani na tych, którzy się unoszą za kłamstwem.

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

Ty, Panie! sam, ty sam, tyś uczynił niebo, nieba niebios, i wszystko wojsko ich, ziemię, i wszystko co jest na niej, morza, i wszystko, co w nich jest, a ty ożywiasz to wszystko; a wojska niebieskie tobie się kłaniają.

Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;

Który mądrze niebiosa uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie jego;

 I widział Bogowie wszystko, co uczynił, a oto było bardzo dobre; i stał się wieczór, i stał się ranek, dzień szósty.

Pan mądrością ugruntował ziemię, a roztropnością umocnił niebiosa.

Umiejętnością jego rozstąpiły się przepaści, a obłoki rosą kropią.

Pan mię miał przy początku drogi swej, przed sprawami swemi, przed wszystkiemi czasy.

Gdy jeszcze nie było przepaści, spłodzonam jest, gdy jeszcze nie było źródeł opływających wodami.

Jeszcze był nie uczynił ziemi, i równin, ani początku prochu okręgu ziemskiego.

Gdy utwierdzał obłoki w górze, i umacniał źródła przepaści;

Tedym była u niego jako wychowaniec, i byłam uciechą jego na każdy dzieó, grając przed nim na każdy czas.

Słuchajcież mię tedy teraz, synowie! albowiem błogosławieni, którzy strzegą dróg moich.

Błogosławiony człowiek, który mię słucha, czując u wrót moich na każdy dzieó, a strzegąc podwoi drzwi moich.

Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swojej; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłują śmierć.

Ale on uczynił ziemię mocą swą; on utwierdził okrąg świata mądrością swoją, i roztropnością swoją rozciągnął niebiosa.

O głębokości bogactwa i mądrości, i znajomości Bożej! Jako są niewybadane sądy jego i niedoścignione drogi jego!

Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, 

 Przez to teraz ujawniona została Pierwszym [naczelnym] i Władzom w niebiosach, przez zgromadzenie (powołanych), wielka mądrość Boga. 

Psalm Dawidowy. Paóska jest ziemia, i napełnienie jej, okrąg ziemi, i którzy mieszkają na nim.

Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.

 I widział Bogowie, że to było dobre. Potem rzekł Bogowie: Niech zrodzi ziemia trawę, ziele, wydające nasienie, i drzewo rodzajne, czyniące owoc, według rodzaju swego, którego by nasienie było w nim na ziemi; i stało się tak.

 I zrodziła ziemia trawę, ziele wydające nasienie, według rodzaju swego, i drzewo czyniące owoc, w którym nasienie jego, według rodzaju swego; i widział Bogowie, że to było dobre.

 Rzekł też Bogowie: Niech wyda ziemia duszę żywą według rodzaju swego; bydło i płazy, i zwierz ziemski, według rodzaju swego; i stało się tak.

 Uczynił tedy Bogowie zwierz ziemski według rodzaju swego; i bydło według rodzaju swego; i wszelki płaz ziemski według rodzaju swego; i widział Bogowie, że to było dobre.

 Bogatym w tym eonie nakazuj, (by) nie (mieli o sobie) wysokiego mniemania (i by) nadziei nie pokładali w bogactwie niepewnym, ale w Bogu, (który) dostarcza nam wszystkiego obficie do korzystania.