Nasycone bywają i drzewa Paóskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Paóskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.

Zwierzęta, i wszystko bydło, gadziny, i ptastwo skrzydlaste.

Przypatrzcie się ptakom nieba: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebiański je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one?

Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.