Słowem Paóskiem są niebiosa uczynione, a Duchem ust jego wszystko wojsko ich.

A Jakób też poszedł w drogę swoję i potkali się z nim Aniołowie Boży.

A on rzekł: Nie; alem Ja hetman wojska Paóskiego, terazem przyszedł. Tedy upadłszy Jozue obliczem swem na ziemię, pokłonił się, i rzekł mu: Cóż Pan mój mówi do sługi swego?

A Micheasz rzekł: Słuchajże tedy słowa Paóskiego: Widziałem Pana siedzącego na stolicy swojej, i wszystko wojsko niebieskie stojące po prawicy jego, i po lewicy jego.

I nagle przyłączyło się do posła mnóstwo zastępów niebiańskich, które wielbiły Boga słowami: 

Przeczże wyskakujecie góry pogórczyste? na tejci górze ulubił sobie Bóg mieszkanie, tamci Pan będzie mieszkał na wieki.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Ty, Panie! sam, ty sam, tyś uczynił niebo, nieba niebios, i wszystko wojsko ich, ziemię, i wszystko co jest na niej, morza, i wszystko, co w nich jest, a ty ożywiasz to wszystko; a wojska niebieskie tobie się kłaniają.

I przypatrywałem się, aż one stolice postawione były, a Starodawny usiadł, którego szata była jako śnieg biała, a włosy głowy jego jako wełna czysta, stolica jego jako płomienie ogniste, a koła jej jako ogieó gorejący.

Rzeka ognista płynąc wychodziła od oblicza jego. Tysiąc tysięcy służyło mu, a dziesięć kroć tysiąc tysięcy stało przed nim; sąd zasiadł, a księgi otworzone były.

Wyśle Syn Człowieczy Posłów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszelkie zgorszenie i czyniących nieprawości. 

Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebios z wielką mocą i chwałą. 

 I wyśle On swoich Posłów [aniołów] z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech wiatrów, od krańców niebios, aż do ich krańców. 

a wam, uciśnionym, dać ulgę wraz z nami, gdy z nieba objawi się Pan Jeszu z Posłami swojej potęgi

w płomienistym ogniu, wymierzając karę tym, którzy Boga nie uznają i nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego Jeszu. 

- Kiedy zaś ponownie wprowadzi Pierworodnego na zamieszkałą, powie: Niech Mu oddają pokłon wszyscy Posłowie Boży! 

- A o Posłach mówi: Czynisz Posłów swoich Tchnieniem, a publiczne sługi swoje ognia płomieniem. 

 Czy nie są (oni) wszyscy służącymi Tchnieniami [duchami], do usługiwania posłanymi względem tych, którzy zamierzają odziedziczyć zbawienie?

To właśnie ja, Jan, słyszę i widzę te rzeczy. A kiedym usłyszał i ujrzał, upadłem, by oddać pokłon przed stopami posłańca(anioła), który mi je ukazał. 

Na to rzekł do mnie: «Bacz, byś tego nie czynił, bo jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów tej księgi. Bogu samemu złóż pokłon!»