Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

Pan patrzy z nieba, i widzi wszystkich synów ludzkich.

Z miejsca mieszkania swego spogląda na wszystkich obywateli ziemi.

Przeklęty człowiek, któryby czynił obraz ryty, albo odlewany, obrzydliwość Paóską, robotę rąk rzemieślniczych, choćby to postawił na miejscu skrytem; tedy odpowie wszystek lud, i rzecze: Amen.

Ty wysłuchaj z nieba, z miejsca mieszkania twego, a odpuść, i uczyó, i oddaj każdemu według wszelkich dróg jego, które znasz w sercu jego; bo ty, ty sam znasz serca wszystkich synów ludzkich;

Ty wysłuchaj z nieba, z miejsca mieszkania twego, a uczyó wszystko, o co zawoła do ciebie on cudzoziemiec, aby poznali wszyscy narodowie ziemscy imię twoje, i bali się ciebie, jako lud twój Izraelski, a żeby wiedzieli, że imię twoje wzywane jest nad tym domem, którym zbudował.

Którzy uczyli w Judzie, mając z sobą księgi zakonu Paóskiego, i obchodzili wszystkie miasta Judzkie, i nauczali lud.

Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.

 Podsumowaniem tego, co się uczy [mówi], (jest to): Takiego mamy arcykapłana, który usiadł na prawicy tronu Majestatu w niebiosach; 

 (będąc) urzędnikiem [sługą] świętych i przybytku [namiotu] prawdziwego, który rozbił Pan, a nie człowiek. 

A tak potrzeba było, aby kształty onych rzeczy, które są na niebie, temi rzeczami były oczyszczone, a same rzeczy niebieskie lepszemi ofiarami, niżeli te.

Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami,