A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

Potem rzekł Pan do Mojżesza: Wpisz to dla pamięci w księgi, a włóż to w uszy Jozuego, że pewnie wygładzę pamiątkę Amaleka pod niebem.

Ludu na górę przyzowią; tam ofiarować będą ofiary sprawiedliwości, ponieważ obfitość morską ssać będą, i zakryte skarby piasku.

Który sobie upatrzył na początku mieszkanie, a iż tam o dziale swoim przez zakonodawcę ubezpieczony jest; przetoż pójdzie z książęty ludu, sprawiedliwość Paóską wykona, i sądy jego z Izraelem.

A do Neftalima rzekł: Neftali, nasycony przyjaźni i pełny błogosławieóstwa Paóskiego, zachód i południe opanujesz.

Żelazo i miedź pod obuwiem twojem; i póki będą trwać dni twoje, słynąć będzie moc twoja.

Mieszkaniem twojem Bóg wieczny, a ze spodku ramiona wieczności. Ten wyrzuci przed tobą nieprzyjaciela, a rzeczeć: Wytrać go;

Błogosławionyś ty, Izraelu! Któż podobny tobie? ludu zachowany przez Pana, który jest tarczą ratunku twego, a mieczem zacności twojej. Przeto obłudnieć się poddadzą nieprzyjaciele twoi, a ty wyniosłość ich deptać będziesz.

Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

Roku pierwszego królowania jego, ja Danijel zrozumiałem z ksiąg liczbę lat, o których było słowo Paóskie do Jeremijasza proroka, że się wypełnić miało spustoszenie Jeruzalemskie w siedmdziesięt lat.

Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jeszu to [jest] Pomazaniec, Syn Boga, i abyście wierząc mieli życie w imieniu Jego.

 Jak wiele bowiem napisano [wcześniej zapisano] ku [dla] naszej nauce [pouczeniu] napisano, aby przez wytrwałość [stabilność] i przez ponaglenia [pouczenia, zachęty, wezwania] Pism nadzieję mielibyśmy.

 To wszystko im się zdarzało i zostało zapisane jako przykład, aby napomnieć nas, których dosięga [przybywa] koniec eonów [czasów].

 Całe Pismo natchnione przez Boga, (jest) też pomocne do nauki, do przekonywania, do poprawy, do wychowywania w szlachetności [sprawiedliwości],

dla przystosowania, aby Boży człowiek do każdego dzieła dobrego (był) przygotowany.

A starać się będę o to ze wszelakiej miary, abyście wy i po zejściu mojem te rzeczy sobie przypominali.

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

Przywiodą je z weselem i z radością, a wnijdą na pałac królewski.

Miasto ojców twych będziesz mieć synów twych, których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi.

 wszystkich nazywanych od imienia mojej chwały, które uformowałem i ukształtowałem. 

 który sobie utworzyłem, by rozsławiał moją chwałę. 

 O to tworzę niebiosa nowe i ziemię nową. Nikt nie będzie wspominał tego co było dawniej i nie przyjdzie to do wnętrza [serca]. 

I rozraduję się w Jeruzalemie, a weselić się będę w ludu moim; a nie będzie słychać w nim głosu płaczu i głosu narzekania.

 Dlatego jeśli ktoś jest w Pomazańcu, nowym jest stworzeniem. Dawne przeminęło. Oto {wszystko} stało się nowe.

 Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas ze sobą przez Pomazańca i zlecił nam służbę pojednania.

- Albowiem jego jesteśmy dziełem, stworzeni w Pomazańcu Jeszu dla pracy dobrej, którą przedtem przygotował Bóg, abyśmy w niej trwali.

 Wy zaś rodzaj [ród, rasa] wybrany, władcy [królewskie] kapłaństwo, naród święty, naród [lud] do nabycia, aby [żeby] cnoty [szlachetności, wyborności] ogłosili z ciemności was wzywanych [nazywanych] do cudownego Jego światła. 

wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla których kiedyś nie było zmiłowania, teraz zmiłowania dostąpiliście.