Nie zabijajże ich, aby nie zapomniał lud mój; ale ich rozprosz mocą twoją, i zrzuć ich, tarczo nasza, o Panie!

Dokądże będziecie myślić złe przeciwko człowiekowi? Wszyscy wy zabici będziecie; będziecie jako ściana pochylona, a jako mur walący się.

Których usta napełnione są przeklinania i gorzkości;

Panie! prowadź mię w sprawiedliwości twojej dla nieprzyjaciół moich, a wyprostuj przed obliczem mojem drogę twoję.

Zgotował naó broó śmiertelną, a strzały swoje na prześladowników przyprawił.

Bo sobie pobłaża w oczach swoich, aby wykonał nieprawość swoję aż do obmierzenia.

Złe rzeczy myśli język twój, jako brzytwa ostra czyniąc zdradę.

Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.

Owszem, radniej w sercu nieprawości knujecie, a gwałty rąk waszych na ziemi odważacie.

Skryj mię przed skrytą radą złośników, przed zbuntowaniem czyniących nieprawość.

Niemasz ktoby się zastawiał o sprawiedliwość, ani jest ktoby się zasadzał o prawdę. Ufają w próżności, a mówią kłamstwo; poczynają ucisk, a rodzą nieprawość.

Każdy niech się strzeże bliźniego swego, a nie każdemu bratu dowierza; bo każdy brat jest na tem jakoby podszedł, a każdy bliźni zdradliwie postępuje.

A przetoż tak mówi Pan zastępów: Oto Ja pławiąc ich próbowałem ich; jakoż się tedy już mam obchodzić z córką ludu mego?

Grobem otworzonym jest gardło ich, językami swemi zdradzali, jad żmiji pod wargami ich.

A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

Zgotował naó broó śmiertelną, a strzały swoje na prześladowników przyprawił.

Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. Sela.

Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.

 Plemię żmijowe! Jakże wy możecie mówić dobrze, skoro źli jesteście? Przecież z obfitości serca usta mówią. 

Język jest ogniem świata niesprawiedliwego. Język jest ustanowiony wśród części naszego ciała. Plami nasze ciało i rozpala krąg pochodzenia (całe życie), a (sam) rozpalony (jest) przez gehennę. 

Ale języka nikt z ludzi ujarzmić nie może, (to jest) nieobliczalne zło, pełne jadu śmiertelnego.

Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: Kiedyż wżdy umrze, a zginie imię jego?

Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.

Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;

Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

 Kłamstwo i fałsz oddalaj ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ani nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym,