Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.

A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich:

Widząc to faryzeusz, który Go zaprosił, mówił sam do siebie: «Gdyby On był prorokiem, wiedziałby, co za jedna i jaka jest ta kobieta, która się Go dotyka, że jest grzesznicą». 

Aby strzelali z skrytości na niewinnego; niespodzianie naó strzelają, a nikogo się nie boją.

Że mówią:Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?

Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?

Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.

Bo iż nie zaraz wychodzi dekret na złe sprawy, przetoż na tem jest wszystko serce synów ludzkich, aby czynili złe rzeczy.

I rzekł do mnie: A widziałżeś, synu człowieczy! co starsi domu Izraelskiego w ciemności czynią, każdy w pokojach swoich malowanych? Bo mówią: Nie widzi nas Pan, opuścił Pan tę ziemię.

I rzekł do mnie: Nieprawość domu Izraelskiego i Judzkiego nader jest bardzo wielka, i napełniona jest ziemia krwią, a miasto pełne jest przewrotności; bo mówili: Pan tę ziemię opuścił, a Pan nie widzi nas.