I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.

Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

Nie przenoś granicy starej, a na rolę sierotek nie wchodź.

Bo obroóca ich możny; onci się podejmuje sprawy ich przeciwko tobie.

Roztyli, lśnią się, i innych w złościach przewyższają; sprawy nie sądzą, ani sprawy sierotki; wszakże się im szczęści, chociaż sprawy ubogiego nie rozsądzili.

Ojca i matkę znieważają w tobie, przychodniowi krzywdę czynią w pośród ciebie, sierotę i wdowę uciskają w tobie.

Biada tym, którzy wymyślają nieprawość, i knują złe na łożach swoich, a na świtaniu rano do skutku je przywodzą, gdyż to jest w mocy rąk ich.

Pożądają pól, i wydzierają; także i domów, i odejmują; a tak przewodzą gwałt nad mężem i domem jego, nad każdym mężem i nad dziedzictwem jego.

Co złego robią rękoma, chcą, aby to za dobre uszło; książę podatków żąda, a sędzia z datku sądzi, a kto możny jest, ten mówi przewrotność duszy swojej, i w gromadę ją plotą.