Widząc synowie Bogów [sędziów] córki człowieka [adamowe], (że) były piękne, oni brali sobie kobiety, każdą, którą wybrali.

I stało się przed wieczorem, gdy wstał Dawid z łoża swego, a przechadzał się po dachu domu królewskiego, że ujrzał z dachu niewiastę, myjącą się; a ta niewiasta była bardzo piękna na wejrzeniu.

Posłał tedy Dawid posły, i wziął ją. Która gdy weszła do niego, spał z nią; a ona się była oczyściła od nieczystoty swojej: potem wróciła się do domu swego.

Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.

Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują.

Nie zapatruj się na wino, gdy się rumieni, i gdy wydaje w kubku łunę swoję, a prosto wyskakuje.

Oczy twoje patrzyć będą na cudze żony, a serce twe będzie mówiło przewrotności;

A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa.

Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do Gehenny. 

 Bo wszystko, na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha [samochwalstwo] życia, nie jest z Ojca, ale ze świata jest.

Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

- To własna pożądliwość wystawia każdego na próbę i nęci. 

 Potem żądza, gdy rozwinie się, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.