Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?

Panie, Boże zastępów! dokądże się będziesz gniewał na modlitwę ludu swego?

Przez cały dzieó urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

(Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.)

Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzieó.

Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

Mruczymy wszyscy jako niedźwiedź, jako gołębica ustawicznie stękamy; oczekujemy na sąd, ale go niemasz; na wybawienie, ale dalekie jest od nas.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.