The small
Księga Joba 30:23
Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
Księga Psalmów 49:2
Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Księga Psalmów 49:6-10
6
Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
7
Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
8
Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zaó.
9
(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
10
Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Księga Eklezjasty 8:8
Niemasz człowieka, coby miał moc nad żywotem, żeby zahamował duszę, ani ma mocy nade dniem śmierci; ani ma, czemby się bronił w tym boju, ani wyswobodzi niezbożnego niepobożność.
Księga Eklezjasty 12:5
Nawet i wysokiego miejsca bać się będą, i będą się lękać na drodze, gdy zakwitnie migdałowe drzewo, także i szaraócza będzie mu ciężka, i żądza go ominie; bo człowiek idzie do domu wiecznego, a płaczący po ulicach chodzić będą,
Księga Eklezjasty 12:7
I wróci się proch do ziemi, jako przedtem był, a duch wróci się do Boga, który go dał.
Ewangelia wg św. Łukasza 16:22
Umarł żebrak, i posłańcy zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Ewangelia wg św. Łukasza 16:23
Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.
List do Hebrajczyków 9:27
A o ile przeznaczył ludziom raz umrzeć po zaś tym sąd.
and the servant
Księga Psalmów 49:14-20
14
Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.
15
Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.
16
Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.
17
Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
18
Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
19
A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
20
Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
