Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!

Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.

 Nie bójcie się tych, (którzy) zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej (Tego, który) może duszę i ciało zgładzić w Gehennie.

Lecz mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. 

Bo przecież jest rzeczą sprawiedliwą u Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają, 

a wam, uciśnionym, dać ulgę wraz z nami, gdy z nieba objawi się Pan Jeszu z Posłami swojej potęgi

Albowiem widzeniem i słyszeniem on sprawiedliwy mieszkając między nimi, dzień po dniu duszę sprawiedliwą uczynkami ich niezbożnymi trapił.

Sprawiedliwy ginie, a nikt tego do serca nieprzypuszcza; i mężowie pobożni schodzą, a nikt tego nie uważa, że przed przyjściem złego sprawiedliwy zebrany bywa;

Że wschodzi do pokoju, a odpoczywa na łożu swojem, ktokolwiek chodzi w uprzejmości.

A tak zostaje jeszcze odpocznienie ludowi Bożemu.

 Usiłujmy zatem wejść do tego odpoczynku, aby ktoś z was nie upadł, tak jak w tym przykładzie nieposłuszeństwa.

I usłyszałem głos, który z nieba mówił: «Napisz: Szczęśliwi(Błogosławieni), którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Tchnienie(Duch), niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny».