6
A mądrość mówimy między doskonałymi; ale mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną;
7
Ale mówimy mądrość Bożą w tajemnicy, która jest zakryta, którą Bóg przeznaczył przed wieki ku chwale naszej,
8
Której żaden z książąt tego świata nie poznał; bo gdyby byli poznali, nigdy by Pana chwały nie ukrzyżowali;
9
Ale opowiadamy, jako napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało i na serce ludzkie nie wstąpiło, co nagotował Bóg tym, którzy go miłują.
10
Ale nam to Bóg objawił przez Tchnienie swoje; albowiem tchnienie wszystko bada, także głębokości Boże.
11
Bo któż z ludzi wie, co jest w człowieku, tylko tchnienie człowieka, które w nim jest? Także też i tego, co jest w Bogu, nikt nie wie, tylko Tchnienie Boże.
12
Aleśmy my nie przyjęli tchnienia świata, lecz Tchnienie, które jest z Boga, abyśmy wiedzieli, które rzeczy nam są od Boga darowane;
13
O których też mówimy, nie tymi słowami, których ludzka mądrość naucza, ale których Tchnienie Święte naucza. Tchnienie tchnieniem wyjaśniamy.
14
Cielesny [zmysłowy] człowiek nie pojmuje [akceptuje, przyjmuje] tych [tego] rzeczy [co] (jest) Tchnieniem [duchem] Boga; głupotą, ponieważ mu są i nie ma poznania [zrozumienia], gdyż tchnieniem są pojmowane.
15
To co z tchnienia rozsądza wszystko; lecz samo przez nikogo nie bywa rozsądzone.
