Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.

Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.

A gdy na ziemię spojrzy, oto ucisk i ciemność, zaćmienie, bieda, i obaczy, że jest wrażony do ciemności.

 Zaś synowie królestwa (zostaną) wyrzuceni w ciemność zewnętrzną, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". 

 Fale [wały] dzikie [wściekłe, nieoswojone] morskie [wodne], pieniące (się) [metafora: brudów niesionych na fali] sprośności [to, co wstydliwe], gwiazdy błąkające [wałęsające] (się), którym mrok ciemności do [na] eon zarezerwowano.

Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

Albowiem dawno już jest nagotowane piekło, i dla samego króla nagotowane jest; które głębokie i szerokie uczynił, podniaty jego ognia i drew siła jest; poddymanie Paóskie jako rzeka siarczana zapala je.

Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym

Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.

Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

Nie będzisz miał uczęstnictwa z nimi w pogrzebie; boś ziemię twoję pokaził, i lud swój pomordował; albowiem nasienie złośników nie będzie wspominane na wieki.

Bo powstanę przeciwko nim, mówi Pan zastępów, a wykorzenię imię Babilonu, i ostatki jego, tak syna jako i wnuka, mówi Pan;