W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.

Bo gdy ta rzecz przyszła do króla Niniwskiego, powstawszy z stolicy swojej złożył z siebie odzienie swoje, a oblekłszy się w wór, siedział w popiele.

Ruben pierworodny mój, tyś moc moja, i początek siły mojej, zacny dostojeóstwem, i zacny męstwem.

I będą się paść pierworodni nędznych, a ubodzy bezpiecznie odpoczną; ale korzeó twój głodem wygubię a ostatki twoje wybiję.

 I ujrzałem: oto koń zielony, a imię siedzącego na nim Śmierć, i Otchłań mu towarzyszyła. I dano im władzę nad jedną czwartą części ziemi, by uśmiercali mieczem i głodem, i śmiercią, i przez dzikie zwierzęta.