A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźó Wszechmogącego opuścił?

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego.)

Bo sobie pobłaża w oczach swoich, aby wykonał nieprawość swoję aż do obmierzenia.

Czasci już, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twój.

I tych, którzy się odwracają od naśladowania Pana, i którzy nie szukają Pana, ani się pytają o nim.

Czy prawo uznajemy za niepotrzebne z powodu wiary? Nie może tak być, raczej prawo stanowimy.

Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez prawo, to Pomazaniec umarł na darmo.

Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;

Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

A tak umarł Saul dla przestępstwa swego, którem był wystąpił przeciwko Panu, i przeciwko słowu Paóskiemu, któego nie przestrzegał, iż się radził ducha wieszczego, pytając się go;

A iż się nie radził Pana, zabił go, a przeniósł królestwo na Dawida, syna Isajego.

A że zapomniał Izrael stworzyciela swego, i nabudował kościołów, a Juda rozmnożył miasta obronne, przetoż poślę ogieó na miasta jego, który pożre pałace jego.

I weźmie każdego z nich stryj jego, i spali go, aby wyniósł kości z domu, a rzecze temu, który jest w gmachach domu: Jestże kto więcej z tobą? I odpowie: Niemasz. Tedy rzecze: Milcz; przeto, że nie wspominali imienia Paóskiego.

Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać: