Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

Przetoż żałuję i pokutuję w prochu i w popiele.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

Bóg z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

Ponieważ nie zaakceptowali Boga w posiadanej wiedzy, wydał Bóg ich w niesprawny umysł, aby czynili, co niewłaściwe;

szkalujący, nienawidzący Boga, zuchwali, wywyższający się, samochwalcy, wynalazcy (tego co) złe, rodzicom nieposłuszni,

Cóż więc? Przewyższamy? Żadnym sposobem; gdyśmy przedtem dowiedli, że Judejczycy i Hellenowie, wszyscy są pod uchybieniem [grzechem],

 Nie ma rozumnego i nie ma, szukającego Boga.

Grobem otworzonym jest gardło ich, językami swemi zdradzali, jad żmiji pod wargami ich.

Nogi ich prędkie są ku wylewaniu krwi;

A drogi pokoju nie poznali;

A wiemy, iż cokolwiek zakon mówi, tym którzy są pod zakonem, mówi, aby wszelkie usta były przyhamowane i aby cały świat podlegał karaniu Bożemu.

Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?

Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.