Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Jakoż tedy nędzny człowiek usprawiedliwiony być może przed Bogiem? albo jako może być czysty urodzony z niewiasty?

Jakoż daleko mniej człowiek, który jest robakiem, a syn człowieczy, który jest czerwiem.

I żył Adam sto i trzydzieści lat, i spłodził syna na podobieóstwo swoje, i na wyobrażenie swoje, i nazwał imię jego Set.

Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.

Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

Zrodzone z ciała, jest ciałem, a zrodzone z Tchnienia, jest tchnieniem.

Przetoż jako przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Ci zaś będący w ciele, Bogu się podobać nie mogą.

Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Tchnieniu, gdyż Tchnienie Boga mieszka w was. Jeśli ktoś Tchnienia Pomazańca nie ma, ten nie jest jego.

 Wśród których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś, w pożądaniach ciała naszego, czyniąc wolę i zamysł ciała, a byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i pozostali. 

Poseł jej odpowiedział: "Tchnienie Święte zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święty, który się narodzi, będzie nazwany Synem Bożym.