Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?

I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

Dokądże nie uczynicie koóca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.

Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:

Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.

Gdy co Bogu poślubisz, nie omieszkiwaj tego oddać, boć mu się głupi nie podobają; cokolwiek poślubisz, oddaj.

Przetoż roztropny czasu onego milczeć musi; bo czas zły jest.

 Dostrzeżcie (to), bracia moi umiłowani [agape] – niech zaś każdy człowiek szybki ku słyszeniu, powolny ku mówieniu, powolny ku gniewowi.