Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?

Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?

Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.

Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.

Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.

Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

A gdy odmówił Pan te słowa do Ijoba, rzekł Pan do Elifasa Tamaóczyka: Rozpalił się gniew mój przeciw tobie, i przeciw dwom przyjaciołom twoim, żeście o mnie nie mówili tak przystojnie, jako Ijob, sługa mój.

Jeżeli chodzi o pokarmy składane Wizerunkom [bożkom] w ofierze, to oczywiście wszyscy posiadamy "wiedzę". Lecz "wiedza" wbija w pychę, miłość zaś buduje.

Jeśli kto mniema, że coś poznał, jeszcze nie poznał, jak należało poznać.

 Jeśli [wprawdzie] bowiem ktoś przychodzący, innego Jeszu głosi, którego nie głosiliśmy; albo gdy inne tchnienie bierzecie, którego (wcześniej) nie wzięliście, albo inną dobrą nowinę, której nie przyjęliście, dobrze (to) znosicie. 

 Liczę bowiem nie mieć braków nad wielkich posłańców [apostołów].

 Znowu mówię aby ktoś nie uznał mnie za głupiego, a jeśli nawet, (to) jako głupiego przyjmijcie mnie abym i ja trochę (się mógł) chlubić. 

 Skoro wielu chlubi się według ciała, (więc) i ja będę (się) chlubił. 

 Stałem (się) głupi [szalony], wy mnie (do tego) zmusiliście. Ja bowiem powinienem być przez was ustanowiony [dołączonym], ponieważ nie zostałem w tyle (za) wielkimi wysłannikami [apostołami], jeśli (nawet) nikim jestem.