Rozmyślałem sobie z poranku, że jako lew potrze wszystkie kości moje, dziś, pierwej niż noc nadejdzie, dokonasz mię.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Rozrosną się gałęzie jego, a ozdoba jego będzie jako oliwne drzewo, a woó jego jako Libaóska.

Nawrócą się, aby siedzieli pod cieniem jego, ożyją jako zboże, i puszczą się jako winna macica, której pamiątka będzie jako wino Libaóskie.

Lew ryczy, któżby się nie bał? Panujący Pan mówi, któżby nie prorokował?

Jeźliże tak, jako inni ludzie umierają, pomrą ci, a zwykłem innych ludzi karaniem, karani będą, nie posłał mię Pan;

Ale jeźliż co nowego uczyni Pan, że otworzy ziemia usta swe, i pożre je i wszystkiego co mają, i zstąpią żywo do piekła, tedy poznacie, że rozdraźnili ci mężowie Pana.