Także potrawy stołu jego, i siadania sług jego, i stawania służących mu, i szaty ich, i podczasze jego, i wschody, po których wstępował do domu Paóskiego, zdumiała się bardzo;

Potem wziąwszy rotmistrze, i hetmany, i żołnierze, i wszystek lud onej ziemi, prowadzili króla z domu Paóskiego, i przyszli drogą aż ku bramie żołnierzy, do domu królewskiego. I usiadł na stolicy królewskiej.

I rzekł do mnie Pan: Ta brama zamkniona będzie, nie będzie otworzona, a żaden nie wnijdzie przez nią; bo Pan, Bóg Izraelski, przeszedł przez nią, przetoż będzie zamkniona.

Książęca jest; książę sam będzie siadał w niej, aby jadł chleb przed obliczem Paóskiem; drogą przysionku tej bramy wchodzić, a drogą jej wychodzić będzie.

Tak mówi panujący Pan: Brama sieni wnętrznej, która patrzy na wschód słoóca, zamkniona będzie przez sześć dni robotnych; ale będzie otworzona w dzieó sabatu, także i w dzieó nowiu miesiąca będzie otworzona.

I przyjdzie książę drogą przysionku bramy zewnątrz, a stanie u podwoi onej bramy, a kapłani sprawować będą całopalenie jego, i spokojne ofiary jego, a pokłoniwszy się na progu bramy, potem wynijdzie, a brama nie będzie zamkniona aż do wieczora,

Utrzymując [trzymając] {uzdrowionego kaleki} zaś [jednak] Piotra i Jana, zbiegł się cały lud do nich w [na] portyku [ganku, przedsionku] nazywanym [zwanym] Salomonowym, osłupieni [w oszołomieniu, w zdumieniu].

Ci są rozdzieleni na odźwiernych, aby byli wrotnymi z mężów przedniejszych, trzymając straż na przemiany z braćmi swymi przy służbie w domu Paóskim.

I padł los na wschód słoóca Selemijaszowy; Zacharyjaszowi także synowi jego, radcy mądremu, rzucili losy, i padł los jego na północy;

Suppimowi i Hozie na zachód z bramą Zallechet, przy scieszce usypanej, idącej ku górze; a tak była straż na przeciwko straży.

Przy stronie zewnętrznej na zachód było czterech na drodze sypanej, a dwóch przy stronie zewnętrznej.