Jeźli całopalona ofiara jego będzie z rogatego bydła, samca zupełnego ofiarować będzie; u drzwi namiotu zgromadzenia ofiarować go będzie dobrowolnie przed obliczem Paóskiem.

 Błogosławił go, mówiąc: Błogosławiony bądź Abram (przez) Boga Najwyższego posiadającego niebiosa i ziemię. 

 Teraz wróć żonę mężowi [człowiekowi], ponieważ prorokiem [przemawiającym] (jest) on; i będzie się wstawiał [modlił, interweniował] za ciebie i przeżyjesz; jeśli nie wrócisz (jej), wiedz, że umrzesz śmiercią, ty, i wszystko, co twoje jest.

I przywiódł Józef Jakóba, ojca swego, i postawił go przed Faraonem; a błogosławił Jakób Faraonowi.

Zatem pobłogosławiwszy Jakób Faraonowi, wyszedł od oblicza Faraonowego.

Mów do Aarona i do synów jego, a rzecz: Tak błogosławić będziecie synom Izraelskim, mówiąc do nich:

Niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą, a niech ci miłościw będzie;

I będą wzywać imienia mego nad synami Izraelskimi, a Ja im błogosławić będę.

I błogosławił im Jozue, a rozpuścił je; i odeszli do przybytków swoich.

A gdy dokoóczył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pana zastępów.

A stojąc błogosławił wszystkiemu zgromadzeniu Izraelskiemu wielkim głosem, mówiąc:

Błogosławiony Pan, który dał odpocznienie ludowi swemu Izraelskiemu, według wszystkiego, co powiedział; nie chybiło żadne słowo ze wszystkich słów jego dobrych, które mówił przez Mojżesza, sługę swego.

I narodowi ich, wszystkim dziatkom ich, i żonom ich, i synom ich, i córkom ich, owa wszystkiemu zgromadzeniu; bo się oni wiernie poświęcili na urząd świętobliwością.

I uczynił tak Ezechyjasz po wszystkiem Judztwie; i czynił, co było dobrego i prawego i prawdziwego przed obliczem Pana Boga swego.

Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich.

 A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. 

A bez wszelkiego sporu mniejszy od większego błogosławieóstwo bierze.