A gdy było Noemu pięć set lat, spłodził Noe Sema, Chama, i Jafeta.

Ale Noe znalazł łaskę w oczach JHWH.

 To są potomkowie Noego: Noe mąż prawy, doskonały [cały zdrowy] był za swego pokolenia; z Bogami chodził Noe.

I rzekł Pan do Noego: Wnijdź ty i wszystek dom twój do korabia; bom cię widział sprawiedliwym przed obliczem mojem w narodzie tym.

I było wszystkich dni Noego, dziewięć set lat, i pięćdziesiąt lat, i umarł.

Bo to jest u mnie, co przy potopie Noego; jakom przysiągł, że się więcej nie będą rozlewać wody Noego po ziemi: takem przysiągł, że się nie rozgniewam na cię, ani cię zgromię.

A choćby się i góry poruszyły, i pagórki się zachwiały: jednak miłosierdzie moje od ciebie nie odstąpi, a przymierze pokoju mego nie wzruszy się, mówi twój miłościwy Pan.

Choćby byli w pośrodku niej ci trzej mężowie, Noe, Danijel i Ijob, oni w sprawiedliwości swojej wybawiliby dusze swe, mówi panujący Pan.

 Jakie bowiem dni Noego takie będzie przyjście Syna Człowieka.

 Jak bowiem byli w dniach tych przed potopem jedzący i pijący, zaślubiający i za mąż wychodzący aż, do którego dnia wszedł Noe do arki [drewnianej skrzyni],

syna Kainama, syna Arfaksada, syna Sema, syna Noego, syna Lamecha, 

Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego:

Wiarą obwieszczony będąc od Boga Noe o tem, czego jeszcze nie było widzieć, uczciwości wyświadczając, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.

 Także pierwszego świata nie oszczędził, ale (jako) ósmego Noego, głosiciela sprawiedliwości, zachował, (od) potopu zesłanego (na) świat bezbożnych. 

A gdy było Noemu pięć set lat, spłodził Noe Sema, Chama, i Jafeta.

 I spłodził Noe trzech synów, Szema, Chama, i Jafeta.

A byli synowie Noego, którzy wyszli z korabia, Sem, i Cham, i Jafet; a Cham jest ojcem Chanaan.